Precies 30 jaar geleden werd Ingrid (26) gruwelijk vermoord met 62 messteken.

Het gerecht staat nog steeds voor een raadsel, maar toch maakte dader één cruciale fout.

“Waarom moest onze dochter dood?”
Met die vraag lopen de ouders van Ingrid Caeckaert nog steeds rond.
Dag op dag 30 jaar geleden, op 16 maart 1991, werd de 26-jarige vrouw met 62 messteken vermoord in de trappenhal van een appartementsgebouw in Knokke-Heist.
“We zijn nog altijd op zoek. En dat is frustrerend”, zegt gewezen onderzoeksrechter Christine Pottiez.
De perfecte moord? Bijna...

Het is een zonnige dag wanneer Ingrid Caeckaert, op dat moment 26 jaar, richting haar appartement op het Heldenplein in Heist trekt.
De zakenvrouw runt een eigen immobiliënkantoor en gaat in principe over de middag eten bij haar ouders in Maldegem.
Die bewuste dag gebeurt dat uitzonderlijk niet.
De reden? Ingrid heeft nog werk te doen.
Het zal de laatste keer zijn dat haar ouders Georges Caeckaert (85) en Marie-Josephe Vereecke (80) een teken van leven horen.

Broodje
De jonge vrouw koopt een broodje en besluit te lunchen op haar appartement.
Wat daarna gebeurt, is 30 jaar later nog steeds één groot mysterie.
Een buurvrouw vindt het lichaam Ingrid in de trappenhal tussen de zesde en zevende verdieping.
Ingrid is gruwelijk vermoord.
Uit de vaststellingen blijkt dat ze maar liefst 62 messteken te verwerken kreeg.

Wie het die dag op haar had gemunt, blijft een mysterie.
Vorig jaar deden Ingrids ouders nog een emotionele oproep.
“Die dag zijn we alles kwijtgeraakt”, aldus Marie-Josephe Vereecke.
“De moordenaar heeft ook ons leven afgepakt.
Ze was onze enige dochter.
Toch willen we niet stoppen met hopen.
Iemand moet iets weten, daar zijn we van overtuigd."
Ondanks hun overtuiging blijft de zaak onopgelost.

Dat vreet, ook bij het gerecht. 
“Het is een dossier geweest dat we nooit hebben losgelaten”, vertelde onderzoeksrechter Christine Pottiez twee weken geleden in deze krant.
“Een jonge vrouw die omgebracht wordt met 62 messteken, dat is niet niets.
Het is uiteindelijk een zaak geweest die mijn hele carrière is meegegaan.
Spijtig genoeg hebben we nog steeds geen dader gevonden.
We zijn nog altijd op zoek. En dat is frustrerend."

Waarom Ingrid dood moest, weet 30 jaar later nog altijd niemand.
De 26-jarige vrouw was niet beroofd of verkracht.
Meteen na de moord vinden speurders wel een bloedspoor dat leidt naar de achtste verdieping van het appartementsgebouw.
Mogelijk verstopte de dader zich daar tot de buurvrouw, die het lichaam vond, in paniek naar buiten liep.
Van dat moment maakte hij wellicht gebruik om te ontsnappen.

Onhandig geparkeerde rode auto

Het bloedspoor loopt 172 meter verder naar buiten, tot aan een verlaten parkeerplek in de Kardinaal Mercierlaan.
Wellicht stapt de moordenaar daar in een auto om weg te vluchten.
Getuigen herinneren zich een onhandig geparkeerde rode auto.
Volgens één specifieke getuige ging het om een Honda Civic.
Alle West-Vlaamse eigenaars van zo’n wagen werden gecontroleerd, maar tot een doorbraak leidde dat niet. Van wie was die rode wagen?
Het antwoord laat anno 2021 nog steeds op zich wachten.

Helemaal vreemd wordt het wanneer in 1993 en 1999 – jaren na de moord – telkens bloemen worden gelegd op het graf.
Niemand weet wie ze daar achterliet.
In 2012 komt een man – een apotheker uit het Antwerpse – in het vizier, die haar in het jaar van de moord een valentijnskaart had gestuurd.
Een aanbidder, zal later blijken.
Maar ook dat spoor loopt dood als blijkt dat de man een sluitend alibi heeft.

Fraude in immobiliënwereld?

Een andere piste die werd onderzocht, is de mogelijkheid dat de blonde vrouw mogelijk fraude op het spoor was in de immobiliënwereld.
Tijdens een etentje had Ingrid naar eigen zeggen informatie daarover opgevangen.
Veel meer kregen haar ouders er niet over te horen.

Was het een passionele moord? Een inbreker? Of wist de bakkersdochter te veel? De nabestaanden hopen na 30 jaar alsnog antwoorden te krijgen.
Vast staat: de speurders hebben met het DNA van de moordenaar de sleutel in handen.
Alleen kwam het nog nooit terug in de databanken. Concreet betekent dat dat de man in een ander onderzoek nooit meer tegen de lamp liep.