Moeder kraakt dochter af in rechtbank

Datum

De moeder kwam ter verdediging in de rechtbank met een bijzondere uitspraak.
“Ik ga niet opdraaien voor luxeverslaving van mijn dochter”
De moeder en dochter uit Knokke die minstens 155 slachtoffers over heel Vlaanderen oplichtten, kunnen niet langer door één deur.
Dat bleek woensdagmiddag tijdens de behandeling van hun proces, waar ze elkaars vuile was buiten hingen.
Vooral Carine B. (45) ging uit de bocht.
Het Openbaar Ministerie wijst naar de moeder als spilfiguur en vraagt voor haar de maximumstraf van vijf jaar.
Voor dochter Sherlyn was het parket milder.
“Het is ongelofelijk dat een moeder haar dochter zo behandelt en de schuld op haar afschuift.
Zonder haar ‘bijzondere opvoeding’ had D. waarschijnlijk de feiten niet gepleegd”, sprak de procureur.
De feiten zijn ondertussen bekend.
In januari vorig jaar werd Sherlyn D. (24) samen met haar moeder Carine B. (45) van straat geplukt in Knokke.
Het betekende letterlijk het einde van hun luxueuze leven dat ze al jarenlang leidden met andermans geld.
Moeder en dochter lachten hun slachtoffers bijna in hun gezicht uit.
Tot het gerecht het net rond de oplichters kon sluiten en het duo liet oppakken.
Toen het onderzoek enige ruchtbaarheid kreeg, meldden tientallen slachtoffers zich bij het gerecht. Uiteindelijk stopte de teller op 155 slachtoffers, verspreid over gans Vlaanderen.
Via hun immo-kantoor Vastgoed Appel staken ze voorschotten tot 100.000 euro in hun zakken, waarna ze hun zaak failliet lieten gaan.
Later volgden een chocoladewinkel, een kapperszaak en een restaurant.
Aannemers en leveranciers lieten ze achter met onbetaalde facturen.
Tussendoor maakten ze talloze slachtoffers via oplichting op tweedehandssites. 

Rijkelijk leven
Het Openbaar Ministerie was dan ook streng voor de oplichters.
“Jarenlang hebben ze een luxueus leven geleid en verschrikkelijk veel slachtoffers gemaakt.
Overal waar ze samen verschenen, maakten ze er boeltje van”, aldus de procureur, die vooral wees naar Carine B. als dé spilfiguur.
“Ze stelt zich graag op als het slachtoffer en wijst steevast naar anderen als de schuldige.
Volgens mij is het omgekeerd en is zij de constante figuur.
Ongelofelijk dat ze als moeder zo naar haar dochter wijst.
Ik denk niet dat haar dochter de feiten zou gepleegd hebben zonder de ‘bijzondere opvoeding’ van haar moeder, al moest ze als volwassen vrouw zeker beter weten.”
Voor de moeder vorderde het Openbaar Ministerie dan ook de maximumstraf van vijf jaar.
Voor dochter Sherlyn wordt een straf met probatievoorwaarden gevraagd. 

Doel in leven
Koen Blomme, de advocaat van Carine, stelt zich ernstige vragen bij het gevoerde onderzoek.
“Wat ons betreft is zij niet de spilfiguur.
Bij het vastgoedkantoor erfde ze bovendien de schuldenput van de vorige eigenaars.
Het is alsof je naar een misdaadserie kijkt en enkel de laatste twee afleveringen mag zien”, zegt meester Blomme, die ook ontkent dat dochter Sherlyn amper van iets op de hoogte was binnen Vastgoed Appel.
Het aandeel van de moeder in de oplichting via internet wordt ook betwist.
“Ze weigert op te draaien voor de luxeverslaving van haar dochter.
Die feiten zijn voor 99 procent toe te schrijven aan Sherlyn.
Mijn cliënte zit al twee jaar in de cel.
Het enige dat ik vraag, is haar niet te straffen voor feiten die ze niet pleegde”, aldus meester Blomme. 
Ook over de talloze niet-betaalde facturen is er discussie.
“Het is niet omdat er een factuur niet wordt betaald, dat er sprake is van oplichting.
Dat zijn stuk voor stuk burgerlijke geschillen.” 
Voor het merendeel van de beschuldigen, los van Vastgoed Appel, vraagt B. de vrijspraak.
“Wij moeten onze onschuld niet bewijzen, het Openbaar Ministerie moet onze schuld bewijzen.
Mijn cliënte heeft nog een doel in het leven: er zijn voor haar twee kleinste kinderen.
Haar zoontje vraagt vaak: ‘Waarom ben je er niet voor mij, mama?’
Ze doet wat ze kan.
Het is het laatste wat ze heeft.
Ik vraag dan ook een passende straf op te leggen.
Geef haar een kans om zich te bewijzen.”  

Onherstelbare schade
“Twee jaar in voorhechtenis zitten terwijl je dochter alle schuld draagt.
Het zal je maar overkomen.”
Yen Buytaert, de advocaat van Sherlyn D., reageerde laconiek op de beschuldigingen van de moeder. Hij ergerde zich bovendien aan de manier waarop de zaak destijds in de pers kwam.
“Heel wat burgerlijke partijen dienden klacht in ‘omdat ze gelezen hadden over die twee in de media’.
Ook over de communicatie van het parket stel ik mij grote vragen.
Ze werd al bijna op voorhand veroordeeld.
De figuur van mijn cliënte was al meteen gitzwart gekleurd.
De schade is onherstelbaar.” 
De beschuldiging dat Sherlyn voor het merendeel van de feiten alleen handelde, verwees meester Buytaert naar de vuilnisbak.
“Er zijn voldoende objectieve bewijzen dat de moeder wel degelijk op de hoogte was van de oplichting via tweedehandssites.
Ook in het geval van de onbetaalde facturen van de aannemers wijst het merendeel naar Carine B. als opdrachtgever.”
Voor die onbetaalde facturen vraagt Sherlyn bovendien de vrijspraak, omdat er volgens haar advocaat geen enkele intentie tot oplichting was.
Haar aandeel in het immo-kantoor zou volgens haar advocaat zeer beperkt zijn.
De verkopen zouden volgens verschillende slachtoffers via Carine B. gelopen zijn.
Dat de band tussen moeder en dochter volledig verzuurd is, bewijst een uitspraak van Sherlyn.
“Ik ben bevrijd uit de sfeer van mijn moeder toen ik in de gevangenis belandde.”
Meester Yen Buytaert vraagt aan de rechtbank de strafklacht onontvankelijk te verklaren door de manier waarop het parket communiceerde in de zaak.
In ondergeschikte vraagt hij enige mildheid op te leggen en rekening te houden met de ‘karaktermoord’ die al op zijn cliënt is gepleegd en de moeilijke omstandigheden waarin ze opgroeide onder invloed van haar moeder.
Ze zou ook diverse keren aangegeven hebben te willen stoppen.
Sherlyn toonde tijdens het proces bovendien bereidheid om de slachtoffers indien mogelijk terug te betalen.

Schaamte
Als laatste kwamen Carine B. en Sherlyn D. zelf aan het woord.
“Ik heb fouten gemaakt bij Vastgoed Appel en besef dat ook”, zegt Carine.
“Het was heel lang mijn kind.
Ik wou het niet opgeven, het was de kinderdroom van mijn dochter.
Maar ik ga mij daar niet achter wegsteken en heb enorm veel spijt van hoe alles gelopen is.
Ik schaam mij ten opzichte van de slachtoffers en ga er alles aan doen om zo veel mogelijk terug te betalen.
Wat Vastgoed Appel betreft, wil ik mijn dochter zeker volledig buiten schot zetten.Opvallend: vlak na die woorden zette B. haar verhaal verder ... en kraakte ze haar dochter af ten opzichte van de rechter.
“Ze was vaak en al vroeg bezig met oudere mannen.
Ze was 15 en had een vriend van 31.
Bovendien kon ze niet tegen kritiek, ook niet op haar werk.
Ze was altijd de klagende partij als ze haar zin niet kreeg.”
Wat volgde was een minutenlang relaas waarin ze Sherlyn vol in de wind zette en (de minder rooskleurige kant van) haar privéleven op de straatstenen gooide.
De 24-jarige dochter reageerde eerder sereen.
“Ik ga geen stenen werpen, maar volgens mijn moeder is het allemaal de schuld van een ander.
Ik ben opgepakt geweest, heb dagen geweend, maar ben sindsdien nog nooit zo gelukkig geweest. Het enige dat ik nu wil, is mijn gezin beschermen.
Bekvechten in de rechtbank met mijn moeder hoort daar niet bij.
Al kan ik wel zeggen dat ik denk dat ze ziek is.”

Het vonnis van de zaak volgt op 11 december.