Graaf Maurice Lippens verbreekt stilte na een jaar.
We schrijven 2008 het Fortis van Graaf Maurice Lippens gaat ten onder.
Veel beleggers zien in de gevierde bankier in één klap de baarlijke duivel.
Nu, één jaar later, geeft hij een interview in “De Tijd” en is hij als live te gast op Radio 1 in het programma “in de ochtend”.
De hele Belgische financiële sector davert op zijn grondvesten door het toedoen van het Fortis-débacle.
De regering moet ter hulp springen om te beletten dat de bank over kop gaat.
Regering liet aandeelhouders vallen.
De federale regering en de partijvoorzitters hebben de spaarders en de medewerkers van Fortis willen redden.
Dat was terecht. Maar ze lieten de aandeelhouders vallen. Dat is geen manier om een economie te doen functioneren.
Dat zegt Maurice Lippens in een exclusief gesprek met De Tijd. De ex-voorzitter van Fortis spaart ook de Nederlandse autoriteiten niet.
'De Nederlandse centrale bank (DNB) en de Nederlandse regering hebben woordbreuk gepleegd.
Hoogverraad. Ze hebben Fortis bestolen. Ze hebben België bestolen', zegt Lippens.
'De DNB heeft ons bij de overname van ABN AMRO volledig verlamd. Ze heeft onze tijd verspild. We hebben maanden verloren.
Was dat niet gebeurd, dan waren we niet zo zwaar in de problemen gekomen.'
Lippens steekt ook de hand in eigen boezem.
'Ik heb niet gelogen, ik heb niets verstopt, zegt hij. 'We hebben vergissingen begaan, maar geen fouten.
Een fout is iets wat je doet om schade berokkenen. Dat hebben we nooit gedaan', stelt hij.
'Ik kreeg veel kritiek naar mijn hoofd geslingerd. Er waren leugens en inquisitieprocessen. Maar ik heb een gerust geweten. Ik heb niet gelogen, niets verstopt.'
Maurice Lippens, de 'meest gehate man van België', is getekend, maar niet gebroken uit zijn tocht door de woestijn gekomen. Een openhartig gesprek.
Eind september 2008. Terwijl veel Belgen genieten van een zonnig nazomerweekend, wordt in hartje Brussel de toekomst van Fortis bepaald.
De bank-verzekeraar staat met de rug tegen de muur. Niemand vertrouwt Fortis nog, Centrale banken, institutionele en particulieren halen in ijl tempo geld weg bij de bank.
De federale regering, de CBF A en de Nationale Bank pogen koortsachtig het faillissement van de grootste financiële instelling van het land te voorkomen.
Maurice Lippens, de sterke man van Fortis, ziet zijn levenswerk in elkaar storten.
De stress en de vermoeidheid eisen hun tol en hij wordt onwel. Lippens moet het toneel verlaten. In zijn afwezigheid wordt Fortis helemaal ontmanteld.
Sinds dat epische weekend is de 'strateeg van het Zoute' het mikpunt van de woede van de Fortis-aandeelhouders en het voorwerp van de wildste geruchten.
Hij verschijnt al een jaar niet meer in het openbaar en hult zich in stilzwijgen. Twaalf maanden na de feiten doorbreekt Lippens voor het eerst die stilte.
We ontmoeten hem ergens in het Brusselse, bij een van zijn adviseurs thuis.
Dat is discreter dan op een openbare plaats. De ex-voorzitter van Fortis neemt het gesprek niet lichtzinnig op. Dit is zijn moment.
Omringd door enkele raadgevers heeft hij het interview grondig voorbereid.
Dat moet ook, want hij weet dat zijn critici bij het minste onvertogen woord niet zullen aarzelen hem juridisch spaken in de wielen te steken.
Waarom zweeg u zo lang?
Maurice Lippens:
'Ik heb me die stilte zelf opgelegd. Eind september 2008 was ik volledig uitgeput. Lichamelijk, psychisch, moreel,... ik was gekwetst, diep gekwetst...
De emoties waren enorm. En ik was diep ongelukkig. Voor mezelf en voor mijn familie, maar voornamelijk voor mijn collega's bij Fortis, voor de medewerkers van de groep en voor de aandeelhouders.
Ik had enorm veel verdriet, want ik zag hoe ze verpletterd werden door een financiële tsunami.'
'Toen ik opstapte bij Fortis, besliste ik te zwijgen. Niet omdat ik cynisch of onverschillig was, integendeel. Ik was ook niet verlamd door de emoties.
Maar omdat ik zo veel zag gebeuren rond Fortis: de financiële crisis, de inspanningen van de regering, die van mijn vervanger Jan-Michiel Hessels en van Philippe Bodson om Fortis te redden, de rechtszaken en noem maar op. En dan die algemene vergaderingen, met die woede en wanhoop.'
'Het was moeilijk om te zwijgen. Want ik kreeg veel kritiek naar mijn hoofd geslingerd. Men vertelde leugens over mij; men voerde inquisitieprocessen..
Maar ik heb een gerust geweten. Ik weet dat ik in 28 jaar Fortis nooit gelogen heb. Ik heb niet gelogen, ik heb niets verstopt.
Ik denk dat ik voor Fortis altijd heb gedaan wat ik moest doen. Maar ik besloot te zwijgen. Ik wou vooral niet te snel reageren.
Ik wou eerst afstand nemen om beter te begrijpen wat er allemaal gebeurd was.'
'Nu treed ik naar buiten,omdat ik dat mijn plicht vind tegenover de aandeelhouders en de medewerkers van Fortis.
Ik wil hun uitleggen wat ik begrepen en meegemaakt heb. Ik wil hen ook zeggen wat ik voel en wat ik weet. Ik wil ook reageren op de beschuldigingen, op de leugens en op de geruchten
De woede op de aandeelhoudersvergaderingen van Fortis was ongezien. Hebt u begrip voor die boze aandeelhouders?
Maurice Lippens:
'Ik denk dat die aandeelhouders woest waren op iedereen: de raad van bestuur en de voorzitter, het management, de regering en ook op de economen die niets hadden zien aankomen.
En dat is - misschien een beetje georkestreerd - tot uiting gekomen op de aandeelhoudersvergaderingen. Het is menselijk dat men verantwoordelijken zoekt.
'Iemand had dat toch moeten voorzien! Waarom heeft de voorzitter, de stichter van Fortis, niets zien aankomen?
Hij moest het onvoorzienbare, het onvoorspelbare toch voorzien? ' Ze zaten met dat soort vragen.'
'Ik heb alle begrip voor, die woede en die wanhoop. Ik was ook boos. Op alles wat ik zag en alles wat ik meemaakte van aan de zijlijn.
Ik was op een bepaald moment zelfs woest op de regering en de partijvoorzitters: ze hebben de spaarders en de medewerkers van Fortis terecht willen redden.
Maar ze lieten de aandeelhouders vallen. Dat is geen manier om een economie te doen functioneren.
Ik was ook woest op de Nederlandse centrale bank (DNB) en de Nederlandse regering. Zij hebben woordbreuk gepleegd. Hoogverraad.
Ze hebben ons bestolen. Ze hebben België bestolen!'
'Ik was ook boos op mezelf. 'Ik had toch iets meer kunnen doen', dacht ik. Ik was ook heel verdrietig, want ik zag heel wat mensen die mij verdachten van leugens,van het verbergen van dingen, van bewuste misleiding. Dat heb ik nooit gedaan. Die beschuldigingen waren heel pijnlijk.'
De overname van ABN AMBO wordt gezien als het begin van het einde voor Fortis.
Was het niet fout om die overname door te zetten ondanks de aanzwellende crisis?
Maurice Lippens:
'De overname van ABN AMRO moet in haar context herplaatst worden.
Als we in 2007 die opportuniteit niet hadden gegrepen, dan had men ons waarschijnlijk op de vingers getikt. Wat namen we over bij ABN AMRO?
De meest stabiele activa en 30 miljard euro liquiditeiten. Liquiditeiten die we nodig hadden.
In 2007 en tot begin 2008 konden we niet voorzien wat er allemaal zou gebeuren.
Economen, politici, de Paulsons en Bernankes van deze wereld evenmin.'
'De DNB heeft ons bij die overname verlamd. Ze hebben ons lastiggevallen met duizenden vragen.
Ze hebben onze tijd verspild. We hebben maanden verloren.
Was dat niet gebeurd, dan hadden we misschien de hand kunnen leggen op die 30 miljard liquiditeiten en zouden we dus niet zo zwaar in de problemen zijn gekomen.
We hadden nooit verwacht dat mensen met zo'n goede reputatie ons het functioneren zouden belemmeren en onze zuurstof zouden wegnemen.'
'Men beschuldigt mij van arrogantie, egotripperij, van revanchegevoelens jegens ABN AMRO.
Maar wat mensen bij mij zien als egotripperij, is in feite de trots over de fantastische groep die Fortis dankzij die overname geworden was.
Een groep die nooit eerder was gezien in België. Dat is mijn trots,
Men dacht dat ik geen greep meer had op de werkelijkheid, dat ik geïsoleerd was, dat ik in een ivoren toren leefde. Maar ik heb altijd eerst geluisterd naar anderen, alle nodige informatie verzameld om de werkelijkheid goed in te schatten en pas dan beslissingen genomen.'
Heeft Fortis de kredietcrisis niet onderschat?
Heeft de groep de problemen met de rommelkredieten of subprimes niet te laat zien aankomen?
Maurice Lippens:
'We hebben die kredieten misschien niet goed gewaardeerd, maar we baseerden ons op wat de ratingagentschappen zeiden.
Fortis Bank had vóór de 4 kredietcrisis een AA-rating en investeerde in producten met een AAA-rating.
Dat is goed beheer. Als de ratingagentschappen opeens zeggen dat die producten niets meer waard zijn,... wel, dan zit je met een echt probleem.'
'De omvang van de problemen rond die rommelkredieten was in 2007 en begin 2008 heel moeilijk in te schatten. 'De situatie is gevaarlijk, maar het blijft beheersbaar', hoorden we toen.
Weet u dat Fed-voorzitter Ben Bernanke eind 2007 nog verklaarde dat de subprimes Amerika tussen 50 en 100 miljard dollar gingen kosten?
Ze hebben de Verenigde Staten 4.000 miljard dollar gekost! We hebben dat probleem toen zo goed als mogelijk ingeschat.'
Heeft Fortis dat ook goed gecommuniceerd?
Heeft de Fortis-top de situatie niet beter voorgesteld dan ze was? Of zelfs gelogen?
Maurice Lippens:
'Wat we wisten, hebben we gecommuniceerd. We hebben het op een zo transparant mogelijke manier gedaan. We hebben wellicht niet goed genoeg gecommuniceerd.
Maar niet goed communiceren staat niet gelijk aan liegen.'
In juni 2008 waren de aandeelhouders woedend over de kapitaalverhoging en het schrappen van het interim-dividend.
U en CEO Jean-Paul Votron hadden herhaaldelijk gezegd dat die maatregelen niet aan de orde waren.
Maurice Lippens:
'Ik begrijp die woede. Maar opnieuw moeten de dingen in hun context geplaatst worden.
Midden juni kregen wij nieuws uit de VS dat aantoonde dat de markten gingen opdrogen. Wat kan je dan doen?
Een algemene vergadering en een kapitaalverhoging organiseren? Dat zou te veel tijd gevergd hebben.
Dus was een snelle kapitaalverhoging de beste oplossing. We hebben dat aangekondigd met de boodschap dat we Fortis steviger maakten.
Kapitaal ophalen en dat geld onmiddellijk weer uitbetalen als interim-dividend was onlogisch, dus beslisten we het dividend later in aandelen uit te betalen.'
'Psychologisch, in België althans, was dat een enorme vergissing.
Ik was ongelooflijk ongelukkig met de beslissing over het dividend.
Ik heb toen een ontslagbrief geschreven en over mijn ontslag gesproken met verscheidene bestuurders.
Maar die oordeelden dat het écht niet het moment was om het schip te verlaten.
Ik had waarschijnlijk harder op tafel moeten slaan en zeggen dat men niet aan het dividend mocht raken.'
Heeft het management van Fortis de beslissing over het dividend dan doorgeduwd?
Maurice Lippens:
'Ik was ertegen. Dat heb ik duidelijk gezegd aan het management en aan de raad van bestuur.
Maar de raad besliste dat we toch die richting moesten uitgaan. Ik was daar woest over, maar als voorzitter moet je solidair zijn met je raad.'
U verklaarde enkele dagen na die operatie dat er een financiële 'meltdown' op komst was.
Maurice Lippens:
'Dat was ook een vergissing. Ik wilde transparant zijn en uitleggen waarom we een kapitaalverhoging hadden doorgevoerd.
Ik had van verschillende Amerikaanse bronnen gehoord dat er een 'meltdown' op komst was, dat financiële instellingen in Amerika failliet zouden gaan.
Maar de uitspraak creëerde een misverstand.
'Hola, het probleem zit niet in de markt, het zit bij Fortis', redeneerde men. Ik had het niet mogen doen.'
Is de communicatie toen niet compleet misgelopen?
Was de slechte communicatie niet een van de grote problemen van Fortis?
Maurice Lippens:
'Ik denk dat we daar inderdaad heel slecht over hebben gecommuniceerd.
Maar ik geloof ook dat het heel moeilijk is om in tijden van crisis te communiceren, al is dat geen excuus.
De echte communicatie heeft ons veel gekost op het gebied van perceptie en vertrouwen.'
Was het vertrek van topman Jean- Paul Votron op 11 juli ook geen verkeerd signaal?
De 'kapitein' werd in het midden van de zomer overboord gegooid.
En in september was er zelfs een hiaat aan de top van Fortis.
Maurice Lippens:
'Jean,. Paul Votron werd na de kapitaalverhoging afgeslacht door de media, voornamelijk in België.
Hij was moreel, psychisch en fysiek totaal kapot. Hij kon het niet meer aan.
In het Benoemingscomité hebben we beslist dat we hem niet konden houden. De raad van bestuur heeft dat bekrachtigd.'
'Voor mij was het heel simpel: als de kapitein weggaat, moet er een opvolger komen.
Votron had iets voordien laten weten dat hij Filip Dierckx als zijn opvolger zag.
Ook Herman Verwilst (toen de nummer twee van Fortis, red) was die meting toegedaan.
Maar enkele maanden later veranderde Votron van mening.
Op 11 juli ging ik naar de raad van bestuur met het idee dat Votron moest opstappen en dat Diêrckx zijn vervanger zou worden.
Maar toen zei de raad dat hij niets van Dierckx moest hebben.
Ik heb me daartegen verzet, maar de raad besliste Verwilst te benoemen als topman ad interim en op zoek te gaan naar een nieuwe topman.
Dat was een van de slechtste beslissingen die de raad van bestuur ooit genomen heeft.
Het was een vreselijk slechte beslissing. Ik was er 100 procent tegen!
Maar ik ben opnieuw solidair geweest.'
'Het is een paradox: men zegt dat ik autoritair ben, dat ik dingen oplegde aan de raad van bestuur.
Maar ik had net veel meer dingen moeten opleggen - al was dat buiten mijn bevoegdheden als voorzitter.
Ik had op de tafel moeten slaan om de verkoop van activa tijdens de zomer te versnellen.
Ook bij de opvolging van Votron had ik heel wat harder moeten optreden.
En over het dividend had ik moeten zeggen: 'Jongens, ik doe dat niet. Doe het zonder mij, ik ben weg."
Moest Fortis in de zomer geen radicale maatregelen nemen: belangrijke activa verkopen, een nieuwe aandeelhouder toelaten of een grotere kapitaalverhoging lanceren?
Maurice Lippens:
'Een grotere kapitaalverhoging was geen optie, gezien de reacties op de operatie van juni en het feit dat de markt aan het opdrogen was.
Een nieuwe aandeelhouder binnenlaten terwijl er donkere wolken aan de horizon verschenen, leek ons ook geen goed idee.
Maar we zijn vooral veel te traag geweest in de verkoop van die activa.
Sommigen bij Fortis dachten blijkbaar dat de zomermaanden wat kalmer zouden zijn en dat we wel door de crisis zouden kunnen sukkelen.
Het is een enorme fout geweest dat we daar niet beter werk van hebben gemaakt.'
Midden september viel Lehman Brothers om. Het was de eerste grote schokgolf in de financiële sector.
Enkele dagen later benaderde u al potentiële overnemers. Wist u dan dat Fortis het spel verloren had?
Maurice Lippens:
'Vanaf midden september kregen we, zoals de meeste banken, te maken met serieuze liquiditeitsproblemen.
De markt was volledig aan het opdrogen. De CBFA zei dat we op zoek moesten naar partners. We stonden met de rug tegen de muur.'
De val van Fortis is te wijten aan een reeks elementen.
Maar wat is volgens u het sleutelelement dat alles heeft doen mislukken?
Maurice Lippens:
'Bij Fortis hebben we vergissingen gemaakt, maar geen fouten. Een fout maken is iets dat je doet om schade te berokkenen, iets waarvan je weet dat het niet ethisch is.
Dat hebben we, bij mijn weten, nooit gedaan bij Fortis. Vergissingen maken wel. Maar die waren niet de oorzaak van de crisis.'
'Het zou te eenvoudig zijn om er één element uit te halen.
Het debacle van Fortis is te wijten aan een combinatie van elementen. Buiten Fortis waren er in ieder geval twee fundamentele elementen: de beslissing om Lehman Brothers failliet te laten gaan en het hoogverraad van de DNB en van de Nederlandse regering, zowel bij de afwikkeling van de overname van ABN AMRO als begin oktober 2008.
Was Fortis te groot voor België?
Maurice Lippens:
'Mochten we Frans geweest zijn, dan was een Sarkozy opgestaan en zou hij gezegd hebben:
'We gaan die bank verdedigen en we zijn solidair.' In Duitsland, in Nederland en elders gebeurde dat. In België niet. In een ander land hadden we misschien een kans gehad.'
Staat u recht in uw schoenen?
Maurice Lippens:
'Na één jaar nadenken, onder meer over wat ik anders had kunnen doen, zeg ik JA Zonder twijfel.
Ik heb alles gedaan, ik heb mij kapot gewerkt om Fortis op te bouwen, om het in 2007 te doen groeien met ABN AMRO en om het te redden in 2008.
Ik heb alles gedaan wat ik kon voor de aandeelhouders, voor de medewerkers van de groep.
Soms denk ik dat ik misschien meer had kunnen doen. Maar ik ben maar een mens. Dus: ja, ik sta volledig recht in mijn schoenen.'
Voelt u zich verantwoordelijk voor wat gebeurd is met Fortis?
Maurice Lippens:
'Er is een wereldcrisis op Fortis afgekomen die alles verpletterd heeft. Het was een tsunami.
Daar voel ik heel weinig verantwoordelijkheid voor. Het was niet te voorzien.
Waar ik me wel verantwoordelijk voor voel, zijn de vergissingen. Er zijn heel wat vergissingen geweest.'
De bestuurders van Fortis hadden wel een 'trackrecord', maar kenden weinig of niets van België.
Dat versterkte uw positie als voorzitter.
Maurice Lippens:
'Fortis wou internationaal groeien. We zijn daarom op zoek gegaan naar mensen met kennis van bankieren en verzekeren, maar ook van wat in het buitenland speelde in onze sector.
We wilden ook 'harde keien' die nee durfden te zeggen. Het waren geen jaknikkers.
Dat hebben ze bewezen. Die mensen waren gedreven door Fortis. Ze kenden Fortis door en door. Ze hebben hun rol vervuld.'
Was het niet fout om als voorzitter elke dag aanwezig te zijn op de hoofdzetel?
U was toch niet-uitvoerend voorzitter?
Maurice Lippens:
'Het tijdperk van de toeristvoorzitter is voorbij. Zeker in een bedrijf met een omvang als die van Fortis.
Specialisten zijn het erover eens dat een voorzitter die één keer per week of één keer per maand komt opdagen met meer van deze tijd is, dat hij veel vaker aanwezig moet zijn.'
'Ik was dagelijks in de Koningsstraat aanwezig, maar ik volgde de dagelijkse operaties niet.
Ik hield mij bezig met deugdelijk bestuur. Ik luisterde - formeel of informeel - naar collega's en anderen om voeling te krijgen met wat binnen en buiten de groep leefde.
Ik was ook bezig met de organisatie van de raden van bestuur en met mijn eigen opvolging. Ik ging ook potentiële partners opzoeken en nieuwe aandeelhouders ontmoeten.'
Het adviesbureau Deminor was vaak kritisch voor het deugdelijk bestuur bij Fortis.
In de zomer van 2008 pleitte het voor de samenroeping van een algemene vergadering.
Waarom ging Fortis daar niet op in?
Maurice Lippens:
'Fortis heeft niet op Deminor gewacht om bezig te zijn met deugdeijk bestuur. We waren daar al jaren mee bezig en waren dat stelselmatig aan het verbeteren.
Toen zij ons publiekelijk verweten dat wij op dat vlak achterstonden, had ik hen al gepolst om te vragen wat ze vonden van onze nieuwe ideeën voor deugdelijk bestuur.'
'Wat die algemene vergadering betreft: wij meenden dat de informatiesessies (over de beslissingen van juni, red.) veel nuttiger waren om informatie te verstrekken dan een algemene vergadering.
Zo'n formele vergadering is nuttiger om beslissingen te nemen. Maar die waren al genomen door de raad van bestuur.'
Er was veel ophef over de bonus van 2,5 miljoen euro van Jean-Paul Votron in april 2008.
Opnieuw een vergissing?
Maurice Lippens:
'Bij Fortis heerste geen bonusgekte zoals bij andere (zaken)banken.
Jean-Paul Votron had bij lijn aankomst in 2004 een contract getekend voor drie jaar.
Na die periode hebben we bestudeerd hoeveel de CEO's bij de concurrentie verdienden.
Hij zat daar goed onder. We hebben daarom zijn basisloon verhoogd. Het was een inhaalmanoeuvre.
De bonus is een ander verhaal. Votron had, via de overname van ABN WHO, een strategisch doel bereikt. Dat was een buitengewone verwezenlijking. Ik herinner u eraan dat er toen al wolken aan de einder opdoken, maar dat het nog niet volop crisis was.'
Als daarna blijkt dat hij er nog eens 1,9 miljoen euro bovenop krijgt, is dat toch schokkend?
Maurice Lippens:
'Ik vond dat ook schokkend. Ik heb over dat bedrag pas na de algemene vergadering horen praten, op 13 mei.
Het was weliswaar contractueel bepaald, maar ik dacht dat de waarde van dat contract tot bijna niets herleid was.
Was ik voordien van die 1,9 miljoen euro op de hoogte geweest, dan had ik zeker geweigerd een bonus uit te betalen.'
U bent na de val van Fortis het doelwit geweest van boze aandeelhouders, Fortis-klanten, enzovoort.
Hoe voelt het om de meest gehate man van België te zijn?
Maurice Lippens:
'Het is zeer menselijk een verantwoordelijke te zoeken voor iets.
Die mensen waren kwaad tegen iedereen en vooral tegen dé man achter Fortis.
Maar er is een verschil tussen woest zijn en mensen haten. Ik denk dat men mensen haat als men weet dat ze andere bedrogen hebben, dat ze gestolen hebben, dat ze gelogen hebben.
Maar dat heb ik nooit gedaan.'
Hebt u het in al die maanden psychisch moeilijk gehad?
Maurice Lippens:
'Ik was na mijn vertrek volledig uitgeput. Ik was angstig, diep gekwetst en emotioneel aangetast, verkleumd van de kou.
Ik heb negen maanden lang een bevroren gevoel gehad, dat ik maar niet kwijtraakte.
Maar ik dacht niet enkel aan wat ik had meegemaakt. Ik zag ook op televisie en in de media al die beelden over Fortis. Ik kon die niet uit mijn hoofd zetten.'
'Ik heb tijdens die periode de steun gehad van mijn echtgenote, van mijn vier kinderen en van heel wat vrienden.
Ik heb steunbrieven gekregen - meestal van onbekenden -, smsjes, e-mails. Dat heeft me heel veel geholpen.
Ik heb ook een beetje gefitnest, wat nodig was... Ik heb mezelf een zekere levensdiscipline opgelegd.
En ik ben ook met andere projecten bezig, zoals het coachen van jongeren. Dat wil ik zeker blijven doen.'
Na de val van Fortis zijn er diverse gerechtelijke procedures opgestart.
Bent u al ondervraagd door een rechter?
Maurice Lippens:
'Nee. Ik ben wel uitgenodigd om verhoord te worden door de Ondernemingskamer in Nederland.
Ik wil van de gelegenheid gebruikmaken om toch even iets recht te zetten: sommigen beschuldigen me ervan mensen opgebeld te hebben voor de algemene vergadering van augustus 2007 (die zich moest uitspreken over de overname van ABN AMRO, red.). Ik heb dat nooit gedaan.
Als aandeelhouders mij belden, zei ik dat ik geen antwoord kon of wou geven. Die beschuldigingen hebben mij diep gekwetst.'
Hebt u naast uw mandaten bij GBL en de Compagnie Het Zoute nog andere professionele activiteiten?
Maurice Lippens:
'Ik ben nog bestuurder of voorzitter bij enkele andere vennootschappen.
Maar instellingen als Belgacom, waar de staat een rol speelt, heb ik verlaten.
Ik heb ook ontslag genomen uit de Commissie-Lippens en uit Guberna (het instituut voor bestuurders).
Het was niet opportuun daar te blijven.'
Onderhoudt u nog contacten met de ex-toplui van Fortis?
Maurice Lippens:
'Ik heb nog contacten met. Jozef De Mey (voorzitter Fortis-holding), Bart De Smet (CEO Fortis-holding), af en toe met Filip Dierckx (ex-CEO Fortis). En dat is het.'
Verloor u persoonlijk veel geld aan het debacle van Fortis?
Maurice Lippens:
'Ik heb enorm veel verloren. Enorm. Ik en mijn familie. Maar ik denk niet dat het opportuun is dat ik begin te klagen, want voor veel kleinere aandeelhouders was het verlies ten opzichte van hun vermogen veel belangrijker.'
Hebt u spijt van wat er gebeurd is?
Maurice Lippens:
'U kunt zich wel inbeelden dat ik spijt heb. Het levenswerk dat ik opbouwde met de medewerkers en de aandeelhouders van Fortis is weggespoeld, verpletterd.
Met vreselijke gevolgen voor zo veel mensen.
Wat .'.mij het meest spijt, is dat ik het niet heb kunnen beletten. Ik heb er alles aan gedaan, maar het is mij niet gelukt. Ik heb alles zien te pletter gaan, maar ik heb de situatie niet kunnen redden.
Dat is mijn grootste spijt...'
Bron De Tijd – Interview van Michaël Sephiha & Martine Maelschalck